Z historii Trójkata Trzech Cesarzy

Pocztówka przedstawiająca rzekę stanowiącą granicę ziem trzech zaborców. Zdjęcie otacza ramka, ozdobiona wizerunkami trzech cesarzy.

Historia Trójkąta sięga I połowy XVIII wieku.

W roku 1742 w wyniku wojny prusko-austriackiej, tzw. pierwszej wojny śląskiej, Prusy na mocy traktatu pokojowego zawartego z Austrią we Wrocławiu, otrzymały większą część Górnego Śląska. W rezultacie Czarna Przemsza stała się granicą państwową oddzielającą Prusy najpierw od Księstwa Siewierskiego, a od roku 1790 – po jego połączeniu się z ziemiami polskimi – od Rzeczpospolitej.

Kilkadziesiąt lat później, w październiku 1795 roku, zawarto konwencję dotyczącą trzeciego rozbioru Polski. Prusy otrzymały m.in. ziemię Księstwa Siewierskiego. W wyniku tego podziału granica państwa pruskiego została przeniesiona daleko poza Czarną Przemszę. Austrii przypadła Małopolska wraz z Krakowem.

W roku 1808 Czarna Przemsza ponownie staje się granicą, która oddzielała Prusy od Księstwa Warszawskiego.

W maju 1815 roku podczas kongresu wiedeńskiego Rosja, Prusy i Austria zawierają porozumienie, w wyniku którego doszło do nowego podziału Europy. Powstały m.in. Królestwo Polskie, zwane też Kongresówką i Wolne Miasto Kraków, czyli Rzeczpospolita Krakowska, których granice spotkały się z granicą Prus właśnie w miejscu połączenia się Białej i Czarnej Przemszy.

W roku 1846, po upadku powstania krakowskiego, terytorium Rzeczpospolitej Krakowskiej zostało przyłączone do cesarstwa Austrii. Od tego roku, przez blisko 30 lat, miejsce styku państw rozbiorowych, tj. Prus (Mysłowice), Rosji (Niwka, Modrzejów – obecnie Sosnowiec) i Austrii (Jęzor – obecnie Sosnowiec), nazwano „Drei Lander Ecke”. W połowie XIX w. nazwę przetłumaczono na język polski jako „Trójką Trzech Krajów”. Ze względu na to, że linie granic nie tworzyły trójkąta, to właściwa nazwa winna brzmieć „Kąt Trzech Krajów”. Do zmiany nazwy doszło po wojnie prusko-francuskiej, gdy w roku 1871 nastąpiło zjednoczenie Niemiec pod przewodem Prus oraz powstała Rzesza Niemiecka. W tym samym roku odbyła się koronacja króla Prus Wilhelma I na cesarza niemieckiego i w ten sposób obok cesarza Austrii oraz cara Rosji pojawił się cesarz Niemiec.

15 maja 1873 roku w Pałacu Schonbrunn odbyło się spotkanie cesarza Austrii Franciszka Józefa I z carem Rosji Aleksandrem II. Zawarto konwencję, do której przystąpił wkrótce cesarz Niemiec Wilhelm I. Porozumienie stało się podstawą utworzenia tzw. Związku Trzech Cesarzy i dlatego też dopiero od roku 1873 przyjęła się powszechnie używana nazwa „Drei Kaiser Ecke”, przetłumaczona na język polski jako Trójkąt Trzech Cesarzy.