Profesor zwyczajny fizyki, kierownik Zakładu Analiz Radiometrycznych w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej w latach 1972-1982.
Urodził się 4 lutego 1930 r. w Jaworznie, był jedynym dzieckiem Kazimierza i Olgi z domu Smalec. Ojciec, inżynier górnictwa, należał do wyższego nadzoru zarządu jaworznickich kopalń. Zob. Dziunikowska Olga, Dziunikowski Kazimierz.
W 1937 r. rozpoczął naukę szkolną w Jaworznie, ale jego dzieciństwo przerwał wybuch II wojny światowej. Wraz z rodzicami i babcią Heleną Smalec trafił wówczas do obozu pracy koło Zielonej Góry (Arbeitslager „Grünberg”). Tam doświadczył nędzy i upodlenia, co więcej, był świadkiem aresztowania ojca przez gestapo. W 1945 r. został oddzielony od rodziny i wcielony przymusowo przez Armię Czerwoną do brygad robotniczych. Przez kilka miesięcy przemierzał nadodrzańskie tereny. Wreszcie udało mu się wrócić do Jaworzna i rodziców.
W 1949 r. Bohdan Dziunikowski otrzymał świadectwo dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Jaworznie. Po maturze przez kilka miesięcy pracował jako laborant w Zakładach Chemicznych Organika-Azot. W 1950 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył z dyplomem magistra fizyki. Następnie przeniósł się na Wydział Geologiczno- Poszukiwawczy Akademii Górniczo-Hutniczej (AGH) w Krakowie, którą ukończył ze stopniem magistra inżyniera geofizyki w 1957 r. Pracę naukową rozpoczął jeszcze podczas studiów w 1955 r., obejmując stanowisko asystenta w Katedrze Fizyki. Pracę doktorską obronił w 1963 r., a habilitacyjną w 1971 r. na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1982 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1992 r. W latach 1966-1967 przebywał na stażach naukowych we Francji i w Wielkiej Brytanii.
W latach 1972-1982 był kierownikiem Zakładu Analiz Radiometrycznych w Międzyresortowym Instytucie Techniki Jądrowej. W 1979 r. został zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej w AGH. W latach 80. XX wieku pełnił funkcję eksperta Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu i eksperta do spraw pomocy technicznej ONZ dla krajów rozwijających się. Jako ekspert tychże prestiżowych organizacji delegowany był m.in. do Austrii, Francji, Kanady, Australii, Indonezji, Zairu, na Kubę i Wybrzeże Kości Słoniowej. W tym czasie pełnił także funkcję redaktora Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH, członka składu międzynarodowego komitetu redakcyjnego czasopisma „Nukleonika” i Rady Naukowej Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie. Również wtedy ukazały się jego skrypty i podręczniki naukowe (w sumie 5 skryptów i 5 książek), m.in. obszerna monografia wydana w języku angielskim w Warszawie i Amsterdamie. O jego naukowych osiągnięciach świadczyło prestiżowe członkostwo w międzynarodowym komitecie redakcyjnym czasopisma „Nukleonika” i Rady Naukowej Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
Był autorem lub współautorem około 80 publikacji naukowych, w tym kilku skryptów i książek, patentów (np. brytyjskiego) oraz wielu opracowań dla przemysłu. Będąc już na emeryturze, wydał cztery książki wspomnieniowe: Nieodwracalność czasu. Garść wspomnień chłopca z Jaworzna (2004), Z Jaworzna do Kinszasy (2006), Rozmyślania z Mufką (2008) i Jesienne liście wspomnień (2009).
Za swoją pracę naukową otrzymał wiele odznaczeń i nagród: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Zasługi i nagrody resortowe, cztery nagrody zespołowe Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, cztery nagrody indywidualne Ministra, kilkanaście nagród Rektora AGH oraz Nagrodę im. prof. Władysława Taklińskiego, przyznawaną za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki.
Zmarł 22 lutego 2012 r. w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Żona: Krystyna z domu Juszczak (1942-2003) – doktor nauk fizycznych; dzieci: córka Dorota
(ur. 1970 r.), absolwentka filologii polskiej UJ w Krakowie, syn Wojciech Jonasz (ur. 1978 r.), absolwent Wydziału Elektrotechniki Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH w Krakowie.
Bibliografia:
B. Dziunikowski, Z Jaworzna do Kinszasy, Jaworzno 2015; idem, Jesienne liście wspomnień, Jaworzno 2009; idem, Nieodwracalność czasu. Garść wspomnień chłopca z Jaworzna, Jaworzno 2004;
B. Cieszyński, Wspomnienie. Prof. dr Bohdan Dziunikowski, „Co tydzień“ 2012, nr 10, s. 5; A. Modnicka, Obraz tamtych lat, „Tydzień w Jaworznie“ 2000, nr 36, s. 9; eadem, Tęsknota do tamtych lat, „Gwarek” 2002, nr 6, s. 16; historia.agh.edu.pl/wiki/Bohdan_Dziunikowski (dostęp: 10.08. 2019).
Karin Wawrzynek
